ครอบครัวฉัน ครั้งนึงเราเคยล้อมวงกินข้าวด้วยกัน
พ่อจากผมไปตั้งแต่ช่วงเช้าของวันจันทร์
ผ่านพ้นไปหลายวัน 10 ปีแล้ว
พ่อรู้ไหม แม่แอบร้องไห้ทุกคืนไม่เลยหลับไหล
บ่นคิดถึงพ่อตลอดเวลาที่หายไป
พ่อหายไปแสนไกลไม่มีวันกลับมา
พ่อจะรู้บ้างไหม แม่แกไม่ค่อยสบาย
แกป่วยเป็นโรคร้ายสังขารแก่ลงทุกปี
เหตุไฉนใยโลกทำไมใจร้ายยังนี้
อีกไม่นานแม่จ๋าก็ต้องจากลา
ลาลาลา ลาลาลา ลาลาลา ลาลาลา
ตั้งแต่วัน ที่พ่อไปจากไปทุกสิ่งก็เริ่มจางหาย
ผู้คนรอบกายค่อยๆ ห่างหายลาลับไป
เหมือนพ่อที่หายไป ไม่มีวันกลับมา
พ่อจะรู้บ้างไหมแม่แกไม่ค่อยสบาย
แกป่วยเป็นโรคร้ายสังขารแก่ลงทุกปี
เหตุไฉนใยโลกทำไมใจร้ายยังนี้
เกิดตั้งไว้ดับสูญแล้วเพื่อจากลา
ลาลาลา ลาลาลา ลาลาลา ลาลาลา
เดี๋ยวไม่นานแม่ก็ตาย ฉันก็ตายไปตามกัน
เมื่อลูกฉันโตเขาก็คงไม่ต่างหรอกหนา
วัฏจักรยังวนเวียน มีเจอกัน มีอำลา
ทุกๆ คนล้วนตั้งอยู่รอวันดับสูญไป
ลาลาลา ลาลาลา ลาลาลา ลาลาลา
ลาลาลา